وقتی حرف از مهندسین به وسط می آید، توجه ها یک نوع خاص تری جلب می شود، توقع ها بالاتر می رود. حتی خود یک شخص از زمانی که موفق می شود تمام زندگیش تحت الشعاع واژه مهندس قرار می گیرد.
مهندسی انواع و شاخه های متفاوتی دارد که اجتماع آن‌ها در کنار یکدیگر می تواند آن جمع را از هر لحاظ ارتقاء بخشد. برای همین است که جشن روز مهندس و پاسداشت مقام مهندسین، برای هر مهندس از شیرینی و اشتیاق خاصی برخوردار است.
اینجاست که مهندسین دست به کار می شوند تا مثل همیشه که خلاق و مبتکر راه‌های کشف نشده و یا هموار کننده راه های دشوار هستند، دست به دست هم دهند و از جشن هم دستاورد بسازند.
مگر میشود جشن روز مهندس باشد اما مهندسین روزها و روزها برای برپایی خلاقانه آن تلاش نکرده باشند. جشن و بزرگداشت برای آن ها نباید بی دستاورد بماند و باید توانمندی هایشان را هم به رخ یکدیگر بکشند.
در دانشکده ای که مزین به نام مهندسی است جشن روز مهندس برگزار شد. همان لحظه‌های آغاز مراسم میزان استقبال از جشن مشخص شد. این که بیشتر جمعیت روی پاهایشان ایستاده بودند و برنامه را دنبال می کردند ناشی از استقبال گسترده از مراسم بود، مهندس خود را در این صحنه های محدودیت می آزماید.
اما سخنران مراسم هم مناسب ترین انتخاب برای این مراسم بود.
چهره شاخص علمی، استاد تمام مهندسی برق، رئیس دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران، دکتر کمره ای سخنران و میهمان ویژه مراسم بود. او به مهندسان گفت: شما در رشته هایی تحصیل می کنید که در ایران و جهان جایگاه والایی دارد.
بعد از فارغ التحصیلی حفظ شأن مهندس را بکنید و موجب رفاه جامعه بشری شوید.
هیجان مراسم آنجا به اوج خود رسید که نمایندگان هرکدام از رشته های مهندسی به عرصه رقابت پاگذاشته بودند. مسابقه چندین مرحله مهیج داشت که مهندسی مواد و مکانیک به صدر جدول مسابقات راه یافتند.
در حیاط دانشکده که انجمن علمی هر کدام از رشته ها و شرکت های دانش بنیان مهندسی غرفه هایی برپا کرده بودند اما شور و اشتیاق بیشتری دیده می شد.
از لیگ فوتبال دستی گرفته تا پرتاب موشک‌های کاغذی، نجات تخم مرغ و طراحی دومینو. مهندسان برق می گفتند: مدار ببندید جایزه بگیرید. مهندسی کامپیوتر به هر کسی که خروجی برنامه را حدس میزد جایزه می داد. مهندسان صنایع همان طور که می خواهند پا در کفش همه چیز بکنند بازی های هیجان انگیز به پا کرده بودند. مهندسین شیمی ظرف آبی را روی شعله ای قرار داده بودند و می گفتند هر کس بتواند بیواتانول تولید کند جایزه می برد. این گونه می شود که هیجان و خلاقیت و علم اندوزی همراه باهم متجلی می شوند.
شرکت های دانش بنیان دانشگاه اراک نیز تولیدات خود را به معرض نمایش گذاشته بودند و از ایده های خلاقانه افراد استقبال می کردند.
برپایی چنین جشن خلاقانه ای جز به همت دانشجویان و مسئولین دانشگاه اراک محقق نبود و خوشبختانه دانشگاه اراک در راستای هدفمند کردن علمی مراسم ها، نشست ها و حتی جشن های خود روز به روز موفق تر می شود.
تهیه و تنظیم خبر: مریم غلامی- زهرا امانی
