سرودی که ماندگار شد/ دانشگاهی که ماندگار می شود

سرودی که ماندگار شد/ دانشگاهی که ماندگار می شود

چند روزی است که از آغاز شهریور ماه میگذرد. اگر  به فلسفه نام گذاری ماه ها نگاهی بندازیم درمیابیم که مراد از شهر ، در نام گذاری شهریور همان کشور است . چرا که در سال های دور این سرزمین را ایران شهر می نامیدند. 
و اما تاریخ ، کارگردان خوبی برای روز های جهان بوده است . چرا که رشته ای بر دست دارد و با آن وقایع را هنرمندانه پیوند می زند. 
آغاز شهریور ماه ، همان آغاز یادآوری از جان گذشتن ها و فداکاری ها برای میهن است که با سپری شدن روز هایش به اوج خود می رسد.
اما یکی از روز هایی که کمتر در خاطر ها مانده است ، روزی است که حداقل یک بار برای هریک از ما که خود را ایرانی مینامیم با آن خاطره ای داشته ایم.
آری این روز ، روز سروده شدن  ، سرود ای ایران ای مرز پرگهر توسط دکتر حسین گل گلاب است. 
 
در شهریورماه سال ۱۳۲۳ که نیروهای انگلیسی و دیگر متفقین، تهران را اشغال کرده بودند،دکتر حسین گلِ گلاب، در خیابان هدایت می‌بیند که یک سرباز انگلیسی در حال کتک زدن و فحاشی به یک بقال ایرانی است. حتی به یک افسر نظامی هم که به قصد مداخله وارد ماجرا می‌شود، سیلی محکمی می‌زند. آن بزرگوار، پس از دیدن این صحنه، با چشمان اشک‌آلود به دیدن روح الله خالقی، موسیقی‌دان می‌رود و ماجرا را تعریف می‌کند و می‌گوید:
«کار ما به اینجا رسیده که سرباز اجنبی توی گوش نظامی ایرانی می‌زند؟»
روح الله خالقی می‌گوید: «ناراحتی تأثیری ندارد. بیا کاری کنیم و سرودی بسازیم.‌‌»
 همان جا گل گلاب این سرزمین شروع به زمزمه شعری می‌کند که با تکمیل آن، خالقی موسیقی‌اش را می‌نویسد. بنان نیز آن را می‌خواند.
دانشگاه اراک مفتخر است که خشت به خشت وجود یافتنش را کسی بنا نهاد که آوای ارزشمند غرور و میهن پرستی و آزاده بودن را در تاریخ ماندگار کرد.
این مهد علم و روشنایی همه همت خود را بر جاری شدن دوباره ی نام دکتر حسین گل گلاب  بر زبان آزادگان جهان خواهد کرد، این بار نه به واسطه سرود و ویژگی های ارزشمند ایشان، بلکه پیشگام شدن در زمینه های علم و فناوری و تکنولوژی و خدمت . تا آیندگان از یکدیگر بپرسند ، خالق این مهد غرور آفرین چه کسی بوده است.
بخوانید این قصه در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
یاد و نامشان گرامی باد
summary-address :