ورق های دفتر من سیاه می شوند و گیسوان تو سپید

من قد می کشم تا تو نفس می کشی... هر روز

در تو پیامبری بامن سخن می گوید

که چشم هایش از بی خوابی سُرخ اند

آه!

در کلاس درس تو

حتی تخته سیاه روسفید شد

من هنوز شرمنده... چقدر خسته ات کردم... 

روز معلم  مبارک