در ابتدا مختصری در مورد خود و مشروحی از دوران زندگی خود بیان نمایید. اینجانب علیرضا غفاری متولد سال 54، در سال 68 بر اثر حادثه تصادف بینایی خود را از دست دادم. پس از مدتی به طور اتفاقی با یکی از معلمان مدارس استثنایی آشنا شدم و آموزش خط بریل را فرا گرفتم و کلاس سوم راهنمایی را به کمک همین شیوه و سایر وسایل کمک آموزشی ادامه دادم،‌ پس از گذراندن دوره متوسطه در رشته مبانی حقوق اسلامی وارد دانشگاه شدم و سال 83 به عنوان تلفنچی در تلفن خانه دانشگاه مشغول به کار شدم و سال 90 به اصرار خودم  به اداره حقوقی و امور قراردادهای دانشگاه آمدم. سال 84 ازدواج کردم و اکنون دارای دو فرزند هستم یک دختر و یک پسر. در محل کار با چه مشکلاتی روبرو بوده اید؟ ‌در ابتدا باورش برای مسئولین سخت بود که من بتوانم در اداره حقوقی شاغل شوم البته حق هم داشتند اما در جلسه ای به کمک نرم افزارهایی که بر روی رایانه نصب کردم توانستم توانایی خود را در زمینه نحوه کار کردن با رایانه همچنین چگونگی انجام مکاتبات اداری و پاسخگویی به ارسال و مراسلات مربوطه را انجام دهم. چگونه کتاب و روزنامه مطالعه می کنید؟ یکسری نشریات به صورت خط بریل است که روزنامه ی ایران سپید برجسته ترین آن هاست که روزانه به دستم نمی رسد و چند روز یکبار که به دستم می رسد آن را مطالعه می کنم و همچنین از طریق اینترنت توسط نرم افزاری که بر روی سیستم نصب است سایت های خبری را پیگیری می کنم. علت موفقیت شما در این شغل چه می باشد؟ توکل به خدا و کوشش و تلاش از جمله دلایل موفقیت من بوده است. خوشبختانه توانستم علیرغم تمام مشکلات و ناملایمت­ها این موفقیت را کسب کنم و الحمدلله در دانشگاه شاغل شوم البته لازم می دانم از مساعدت­های مسئولین دانشگاه نیز قدردانی کنم . توصیه شما به جوانان چیست؟ البته خود را در جایگاهی نمی بینم که به جوانان توصیه ای داشته باشم اما فکر می کنم اگر جوانان خودشان و توانایی هایشان را باور داشته باشند و همانطور که قبلاً گفتم توکل به خدا، تلاش و کوشش در راه رسیدن به هدف، مغرور نشدن از موفقیتها و مأیوس و نا امید نشدن از شکستها، باعث می شود تا افراد به اهدافی که دارند برسند. اوقات فراغتتان را چگونه سپری می کنید؟ بنده علاقه ی زیادی به مطالعه و انجام کارهای فنی دارم و سعی می کنم در اوقات فراغت به این کارها مشغول شوم. همچنین علاقه ی زیادی به کار نجاری دارم که اگر شرایط این امکان را می داد شغل نجاری را برای خود انتخاب می کردم. در کل همیشه سعی کرده ام کارهای روزمره ام را خودم انجام دهم و وابسته به شخص دیگری نباشم. درخواست شما از مسئولین چیست؟ نوع بینش مسئولین کشور باید نسبت به نابینایان تغییر کند چرا که برخی افراد نابینا هستند اما توانایی ها و استعدادهایی دارند که باید به آن ها اعتماد شود و آن ها را به کار گرفت. به نظر من مسئولان ذیربط در رسته­های مختلف فرهنگی باید در این زمینه تلاش بیشتری کند و توانمندی های این افراد را به جامعه معرفی نماید. آیا به همه ی آرزوهایتان در زندگی دست یافته اید؟ آرزوی دست نیافتنی هم دارید؟ همیشه سعی کرده ام در زندگی آدم منطقی ای باشم و آرزوی محال و دست نیافتنی نداشته باشم.