در سال های اخیر به منظور افزایش قابلیت اطمینان (کاهش خاموشی ها) و اقتصادی شدن، شبکه های برق در سطح کشورها یا حتی قاره ها به صورت یکپارچه و به هم پیوسته درآمد اند. یکی از معایب این رویکرد می‌توان به ایجاد خاموشی سراسری در صورت وقوع یک حادثه بزرگ در شبکه (نظیر خروج نیروگاه، خروج خطوط فشارقوی و...) اشاره نمود. پس از وقوع خاموشی سراسری می‌بایست نسبت به تدوین برنامه ای به جهت برقدار شدن شبکه و تغذیه مجدد بارها (بازیابی شبکه قدرت) اقدام شود. در این وضعیت شبکه در حالت بحرانی بوده و محدودیت‌هایی شدید در ارسال و دریافت اطاعات وجود دارد که عملا توانایی مرکز کنترل شبکه (دیسپاچینگ) در بازیابی را با محدودیت جدی مواجه می‌کند. برای فائق آمدن بر این مشکل در این مقاله که توسط مهران پیرزادی، علی اصغر قدیمی، ابوالقاسم داییچیان انجام شده، روشی مبتنی بر سیستم‌های چند عامله برای بازیابی شبکه پیشنهاد شده است. به منظور بهینه بودن روند بازیابی شبکه قدرت الزامی است که با حل معادلاتی ترتیب بهینه تغذیه بارهای شبکه حاصل گردد که در پایان مقدار انرژی تغذیه نشده به عنوان شاخص اصلی عملکرد رویکرد بازیابی شبکه قدرت کمینه گردد. پژوهشگران در این مطالعه از الگوریتم بهینه سازی برنامه‌ ریزی پویا به این منظور بهره برده‌اند. از دیگر مواردی که در این پژوهش به آن پرداخته شده عدم قطعیت در تولید نیروگاه‌های تجدید پذیر می‌باشد. عدم قطعیت در تولید نیروگاه‌های بادی و خورشیدی در این مقاله به روش مونت کارلو شبیه سازی گردیده است. نتایج حاصله در مقاله در مقایسه با روشهای موجود نشان از بهبود برنامه ریزی و نزدیک شدن به واقعیت شبکه و تجهیزات موجود دارد. نتایج این پژوهش در ژورنال Electric Power System Research که یکی از معتبرترین مجلات مهندسی برق-قدرت میباشد چاپ گردیده است.